فلسطین و قدس شریف در راس امور جهان اسلام‌اند
تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۶۱۶۴۴
به گزارش خبرنگار مهر، رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران به مناسبت روز جهانی قدس، با برگزاری نشستی با عنوان «وحدت در سایه مسجدالاقصی و قدس» این روز را گرامی داشت. در این نشست که با حضور جمعی از نمایندگان أحزاب سیاسی، سفرای خارجی مقیم آنکارا، دانشگاهیان و نمایندگان سازمانهای مردم نهاد برپا شد، محمد فرازمند سفیر جمهوری اسلامی ایران در آنکارا و پروفسور دکتر محمت گورمز رئیس سابق سازمان أمور دیانت ترکیه و رئیس اندیشکده اندیشه اسلامی سخنرانی کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در ابتدای این نشست سید قاسم ناطمی رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در آنکارا طی سخنان کوتاهی با بیان اینکه مسئله قدس و مسجدالاقصی مسئله جهان اسلام و به تعبیری بهتر مسئله کل بشریت است، اظهار داشت: امروز هیچ انسان حقیقت جو و منصف جنایاتی را که توسط دشمن صهیونیستی بر علیه ملت مظلوم فلسطین روا داشته می‌شود، نمی‌پذیرد.
وی با انتقاد از پاسخگو نبودن قدرتهای جهانی و نهادهای بین المللی در قبال مطالبات منطقی افکار عمومی افزود: بر خلاف موازین اخلاقی و حقوق بین الملل، ملت بزرگ فلسطین همچنان زیر چکمه‌های رژیمی غیر مشروع و کودک کش قرار دارند.
رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به جایگاه فلسطین در افق نگاه رهبران انقلاب اسلامی، فلسطین را جزئی از جغرافیای اسلامی توصیف کرد که باید به آغوش اسلام برگردانده شود.
وی یک صدایی و همراهی کشورهای اسلامی در این موضوع را با اهمیت دانست و گفت: این همدلی و هم صدایی می‌تواند روند آزادسازی قدس شریف از دست دشمن را تسریع کند و برگزاری چنین نشست‌هایی می‌تواند زمینه ساز چنین هدفی باشد.
محمد فرازمند سفیر جمهوری اسلامی ایران در آنکارا به عنوان اولین سخنران این نشست، طی سخنانی با اشاره به نامگذاری آخرین جمعه ماه مبارک رمضان به عنوان روز قدس توسط امام خمینی بنیاگذار انقلاب اسلامی ایران اظهار داشت: تردیدی نیست که مسأله فلسطین، بیت المقدس و قبله نخستین اسلام قدس شریف، در رأس همه مسائل سیاسی جهان اسلام، فارغ از تفاوت‌های زبانی و نژادی قرار دارد و دنیای اسلام در قبال آن دارای مسئولیت انسانی و تکلیف دینی است. زیرا مسئله فلسطین، نه تنها مسئله هویت ملی ناشی از سرزمین، بلکه مسئله انسانیت و بشریت است.
سفیر ایران در ترکیه افزود: مسئله قدس و فلسطین، مسئله اصلی مسلمانان به عنوان معیاری از تقابل حق و باطل است. همه مسلمانان در قبال این مسئله دارای مسئولیت انسانی و تکلیف شرعی هستند. زیرا مسئله فلسطین تنها مسئله هویت ملی ناشی از قلمرو و سرزمین نیست بلکه مسئله انسانیت و بشریت نیز هست.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر ضرورت اتحاد و همبستگی مسلمانان در موضوع فلسطین اظهار داشت: تا زمانی که قدس در اشغال است هیچ مساله دیگری نمی‌تواند به اندازه دفاع از آزاد سازی این قبله نخستین، دل‌های مسلمانان را به یکدیگر نزدیک سازد.
سفیر کشورمان در ترکیه با اشاره به اینکه مردم همه کشورهای اسلامی از جمله ترکیه و ایران هر ساله در دهه آخر ماه مبارک رمضان به طرق مختلف همبستگی خود را با مردم فلسطین ابراز می‌دارند افزود: بی جهت نیست که اشغالگران صهیونیست در ماه مبارک رمضان بر شدت سرکوب و فشار و هتک حرمت قدس می‌افزایند و امسال نیز شاهد تکرار این سناریو هستیم. اما ناامید نیستیم چرا این تجاوزات نه از سر قدرت و اطمینان از برتری، بلکه این رفتارها دقیقاً ناشی از احساس ضعف و ترس در مقابل یک اراده قدرتمند، جهادمحور و مقاوم در مقابل باطل، بعد از نزدیک به هشت دهه است.
فرازمند در بخش دیگری از سخنان خود گفت: امسال در حالی روز قدس را گرامی می‌داریم که رژیم اشغالگر قدس با بحران‌های عمیقی روبروست و بسیاری از تئوریسین‌های خود اذعان دارند که این رژیم در حال فروپاشی است و از سوی دیگر امیدها برای همبستگی و هم گرایی کشورهای اسلامی افزایش یافته است.
وی با اشاره به امیدهای رژیم صهیونیستی به موفقیت طرح آمریکایی به اصطلاح صلح ابراهیمی گفت: فراموش نمی‌کنیم که چهار سال قبل صهیونیست‌ها مشتاقانه و امیدوارانه دل به طرح آمریکایی موسوم به صلح ابراهیم بسته بودند اما این طرح به همراه طراح آن دونالد ترامپ، به سرنوشت مشابهی تبدیل در نطفه ناکام ماند.
سفیر جمهوری اسلامی ایران در ترکیه با تأکید بر ضرورت هم افزایی کشورهای دنیای اسلام در مسئله فلسطین، تأکید کرد: در همه کشورهای اسلامی، رهبران ملی و مستقل امثال مرحوم اربکان در ترکیه فلسطین را مسأله اصلی مسلمانان می‌دادند. یکی از مهم‌ترین نکاتی که از امام خمینی (ره) و مرحوم اربکان آموختیم این است که تنها راه عقب راندن صهیونیست‌ها، وحدت، همبستگی و یک صدایی امت اسلامی است.
در ادامه این نشست، پروفسور دکتر محمت گورمز رئیس سابق سازمان دیانت ترکیه و رئیس پژوهشکده اندیشه اسلامی طی سخنان مبسوطی به تشریح اهمیت و جایگاه قدس شریف و مسجد الاقصی برای مسلمانان از دیدگاه قرآن پرداخت.
وی گفت: باز هم در مبارک مبارک رمضان شاهد حمله وحشیانه اسرائیل به مسجد الاقصی و تررویسم دولتی این رژیم به بهانه عید پاسکال و قربانی کردن و سکوت مجامع بین المللی در قبال این جنایات هستیم. متأسفانه مجامع بین المللی در قبال جریحه دار شدن عزت مسلمانان تنها به محکوم کردن خشک و خالی بسنده می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: مسئله فلسطین تنها یک موضوع هویت ملی برخاسته از یک سرزمین نیست، بلکه هویت مشترک اسلام است. مسئله موجودیت اسلام است. مسئله فلسطین با آینده مسلمانان در این منطقه پیوند خورده است. یک مسئله انسانی است.
گورمز اظهار داشت: هیچ کشوری نمی‌تواند موضوع فلسطین را صرفاً یک موضوع دیپلماتیک ببیند. ما باید این موضوع را مسئله موجودیت کل مسلمانان ببینیم. کسی نمی‌تواند این موضوع را به عنوان یک مسئله مذهبی و فرقه‌ای بداند. این مسئله، مسئله وحدت است. مسئله مسجدالاقصی تنها مربوط به اعراب و اسرائیل هم نیست، این مسئله مربوط به هر فردی با وجدان است.
گورمز در بخش دیگری از سخنان خود مسجد الاقصی و قدس شریف بر اساس آیه شریف قرآن از شعائر اسلام دانست و به تشریح این موضوع از دیدگاه عرفانی پرداخت. وی افزود: فلسطین، بیت المقدس و مسئله مقدس قدس به عنوان قبله اول اسلام در رأس همه مسائل سیاسی جهان اسلام از هر دین و نژادی قرار دارد و جهان اسلام در این موضوع دارای تکلیف دینی و مسئولیت اسلامی است.
وی موضوع قدس را بحشی از شعائر اسلام دانست که برای بقای اسلام دارای اهمیت هست. به گفته محمت گورمز افزود: سمبل‌هایی مثل عرفات، کعبه، اذان و مانند آن جزو شعائر هستند. از این جهت مسجدالاقصی هم از بعد عبادی و هم نماد بودن برای ما مسلمانان دارای اهمیت است.
رئیس سابق سازمان دیانت، قدس را یک دعوای دینی برای مسلمانان دانست و افزود: در اسرا و معراج دو نماد مسجد اقصی و مسجدالحرام را به عنوان امانت الهی به امت خود واگذار کرده است.
وی گفت: در پنج جا در قرآن کریم، خداوند قدس و مسجدالاقصی را مبارک و مقدس دانسته است. در سوره‌های اعراف، انبیا و سباء عبارت "بارکنا فیها" برای مسجدالاقصی به کار رفته است. براساس آیه قرآن قدس نباید پناهگاه امن برای دروغگویان باشد.
وی در پایان سخنان خود ابراز امیدواری کردن برگزاری اینگونه نشست‌ها زمینه ساز آزادی قدس شریف از دست اشغالگران و ظالمان باشد.
کد خبر 5758240منبع: مهر
کلیدواژه: سفیر ایران در ترکیه فلسطین روز جهانی قدس کتاب و کتابخوانی معرفی کتاب عماد افروغ پیام تسلیت نهاد کتابخانه های عمومی کشور ترجمه روز جهانی قدس سی و چهارمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان روز قدس کیومرث پوراحمد فلسطین ادبیات کودک و نوجوان راهپیمایی روز قدس بخش دیگری از سخنان خود جمهوری اسلامی ایران کشورهای اسلامی مسئله فلسطین مبارک رمضان جهان اسلام قدس شریف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۶۱۶۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شباهتهای جنگ غزه و ائتلاف کفار و مشرکین مکه و یهود مدینه در جنگ احزاب
به گزارش حوزه جامعه خبرگزاری تقریب،مولوی عبدالرو‌ف توانا از علمای اهل سنت افغانستان در یادداشتی نوشت: پس از آنکه ماجراى جنگ احزاب پیش آمد، سوره احزاب نازل شد و حداقل تعداد 17 آیه آن، از این جنگ و حوادث آموزنده و مسائل تربیتى و پیامد هاى آن سخن گفت.
لذا شرح اوضاع این جنگ و بیان دقایق بسیار و ریزه کارى هاى فراوان در آن و تشریح وضع گروه هاى مختلف مسلمین با دقت و ظرافت در این میدان اجتناب ناپذیر است.
غزوه احزاب در یک نگاه
جنگ «احزاب» چنان که از نامش پیدا است مبارزه همه جانبه اى از ناحیه عموم دشمنان اسلام و گروه هاى مختلفى بود که با پیشرفت این آیین منافع نامشروعشان به خطر می افتاد.
نخستین جرقه جنگ از ناحیه گروهى از یهود «بنى نضیر» روشن شد که به مکه آمدند و طایفه «قریش» را به جنگ با پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم تشویق کردند و به آن ها قول دادند تا آخرین نفس در کنارشان می ایستند، سپس به سراغ قبیله «غطفان» رفتند، و آن ها را نیز آماده کارزار کردند.
این قبائل از هم پیمانان خود مانند قبیله «بنى اسد» و «بنى سلیم»، نیز دعوت کردند، و چون همگى خطر را احساس کرده بودند، دست به دست هم دادند تا کار اسلام را براى همیشه یکسره کنند، پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم را به قتل برسانند، جامعه نوپای اسلامی را در هم بکوبند، مدینه را غارت کنند، و چراغ اسلام را خاموش سازند.
مسلمانان که خود را در برابر این گروه عظیم دیدند به فرمان پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم به شور نشستند و قبل از هر چیز با پیشنهاد سلمان فارسى، اطراف مدینه را خندقى کندند تا دشمن به آسانى نتواند از آن عبور کند و شهر را مورد تاخت و تاز قرار دهد (و به همین جهت یکى از نام هاى این جنگ، جنگ خندق است).
لحظات بسیار سخت و خطرناکى بر مسلمانان گذشت، جان ها به لب رسیده بود، منافقین در میان لشکر اسلام سخت به تکاپو افتاده بودند، جمعیت انبوه دشمن و کمى لشگریان اسلام در مقابل آن ها (تعداد لشکر کفر را ده هزار، و لشکر اسلام را سه هزار نفر نوشته اند) و آمادگى آن ها از نظر تجهیزات جنگى و فراهم کردن وسائل لازم، آینده سخت و دردناکى را در برابر چشم مسلمانان مجسم می ساخت.
ولى خدا می خواست در اینجا آخرین ضربه بر پیکر کفر فرود آید، صف منافقین را نیز از صفوف مسلمین مشخص سازد، توطئه گران را افشا کند، و مسلمانان راستین را سخت در بوته آزمایش قرار دهد.
سرانجام این غزوه به پیروزى مسلمانان تمام شد، طوفانى سخت به فرمان خدا وزیدن گرفت، خیمه و زندگى کفار را در هم ریخت، رعب و وحشت شدیدى در قلب آن ها افکند، و نیروهاى غیبى فرشتگان به یارى مسلمانان فرستاد.
قدرت نمائی هاى شگرفى همچون قدرت على (ع) در برابر عمرو بن عبدود بر آن افزوده شد، و مشرکان بى آنکه بتوانند کارى انجام دهند پا به فرار گذاردند. این دورنمایى بود از جنگ احزاب که در سال پنجم هجرى واقع شد.
نمونۀ کامل جهاد دفاعی
تمام قوانین آسمانى و بشرى به شخص یا جمعیتى که مورد هجوم واقع شده حق مى دهد براى دفاع از خویشتن به پا خیزد و آنچه در قدرت دارد به کار برد، و از هر گونه اقدام منطقى براى حفظ موجودیت خویش فروگذار نکند این نوع جهاد را، جهاد دفاعى مى نامند.
جنگ احزاب جنبه دفاعى داشته است؛زیرا آغازگر جنگ، مشرکان بودند. آنها از نقاط مختلف سرزمین حجاز، به فرماندهى مشرکان مکه به سمت مدینه حرکت کرده و آن شهر را محاصره نمودند. مسلمانان ناچار بودند از جان و مال و ناموس و عقاید خویش دفاع کنند. آیا هیچ عاقلى به خود اجازه می دهد که در مقابل دشمنان تا دندان مسلّح - که قصد داشتند پیامبراسلام صلّی الله علیه وآله وسلّم و مسلمانان را به قتل برسانند و زنان و بچّه هاى آنان را اسیر کنند و مدینه را ویران نمایند - ساکت بنشیند؟ آیا مقابله با آنها خشونت محسوب می شود.
مشورت پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم با مردم
در مسائل مهم اجتماعى مربوط به یک کشور سزاوار است که با همه مردم در سراسر آن کشور مشورت شود،حتّى از تاریخ پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم نیز به خوبى استفاده می شود که آن حضرت با اینکه عقل کلّ بود، باز به نظر اکثریت مسلمانان در موارد «مشورت» احترام می گذاشت.
از جمله در جنگ خندق که در مورد ماندن در مدینه یا بیرون رفتن و جنگیدن در خارج مدینه با مسلمانان «مشورت» فرمود؛ در اینجا میان یاران پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم اختلاف شد ...
گروهى طرفدار این شدند که پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم به خارج از مدینه برود، ولى سلمان گفت ما هنگامى که از سواران دشمن بیمناک بودیم، در اطراف شهر خندق می کندیم، آیا اجازه می فرمایى اى رسول خدا که در اطراف مدینه خندق بکنیم؟ نظریه سلمان مورد قبول اکثر مسلمین واقع شد (و کندن خندق را ترجیح دادند و پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم آن را پذیرفت)
مدیریت در بحران
کسانى که داستان جنگ احزاب را در قرآن مجید و روایات و تواریخ مطالعه کنند به خوبى می دانند که در این میدان یک نابرابرى شدید در میان مسلمین و دشمنان آنها وجود داشت و چنان مدینه را محاصره کرده بودند که بر حسب ظاهر سقوط مدینه حتمى بود و کار به قدرى بر مسلمانان مشکل شد که به تعبیر قرآن «اذْ زاغَتِ الْابْصارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَناجِرَ ... وَ زُلْزِلوا زِلْزالًا شَدیداً؛ و زمانى که چشمها از شدت وحشت خیره شده و دلها به گلوگاه رسیده بود ... و مومنان تکان سختى خوردند».
اما این ناخداى بزرگ به هنگامى که سفینه اش گرفتار سخت ترین طوفان ها، می شود کم ترین ضعف و سستى و دستپاچگى به خود راه نمی دهد، او هم ناخدا است هم لنگر مطمئن این کشتى، هم چراغ هدایت است، و هم مایه آرامش و راحت روح و جان سرنشینان.
همراه دیگر مؤمنان، کلنگ به دست می گیرد، خندق می کند، با بیل جمع آورى کرده و با ظرف از خندق بیرون می برد، براى حفظ روحیه و خونسردى یارانش با آنها مزاح می کند، و براى گرم کردن دل و جان آنها را به خواندن اشعار حماسى تشویق می نماید، مرتباً آنان را به یاد خدا می اندازد و به آینده درخشان و فتوحات بزرگ نوید می دهد.
از توطئه منافقان بر حذر می دارد و هوشیارى لازم را به آنها می دهد. از آرایش جنگى صحیح و انتخاب بهترین روشهاى نظامى لحظهاى غافل نمی ماند، و در عین حال از راههاى مختلف براى ایجاد شکاف در میان صفوف دشمن از پاى نمی نشیند.
به راستی اگر به داستان جنگ احزاب و مسأله حفر آن خندق عظیم به گرد مدینه که نه عابر پیاده به آسانى می توانست از آن بگذرد، و نه سواران می توانستند از روى آن بپرند، آن هم در مدّتى کوتاه و با وسائل بسیار بسیار ابتدائى، بیندیشیم، و مدیریت پیامبر اسلام صلّی الله علیه وآله وسلّم را در این زمینه و کیفیت تقسیم این کار را میان یارانش بنگریم، به دقّت و ظرافت در برنامه ریزى پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم پى می بریم و جالب این که تا کار خندق پایان یافت، دشمن هم از راه رسید!
جنگ احزاب در بوتۀ آزمون
جنگ احزاب، محک آزمون عجیبى بود، براى همه مسلمانان و آنها که دعوى اسلام داشتند، و همچنین کسانى که گاه ادعاى بى طرفى می کردند و در باطن با دشمنان اسلام سر و سر داشتند و همکارى می کردند.
موضع گروههاى سه گانه (مؤمنان راستین، مؤمنان ضعیف و منافقان) در عملکردهاى آنها کاملا مشخص شد، و ارزشهاى اسلامى کاملا آشکار گشت. هر یک از این گروههاى سه گانه در کوره داغ جنگ احزاب، سره و ناسره بودن خود را نشان دادند.
طوفان حادثه بقدرى تند بود که هیچکس نمی توانست آنچه را در دل دارد پنهان کند، و مطالبى که شاید سالیان دراز در شرائط عادى براى کشف آن وقت لازم بود در مدتى کمتر از یک ماه به ظهور و بروز پیوست!
در آن روز اخبار و بشارتهای پیامبر جز در نظر مؤمنان آگاه، فریب و دروغى بیش نبود؛ امّا دیده ملکوتى پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم در لابه لاى جرقّه هاى آتشین که از برخورد کلنگ هایى که براى حفر خندق بر زمین کوبیده می شد، جستن می کرده، می توانست گشوده شدن درهاى قصرهاى پادشاهان ایران و روم و یمن را ببیند، و به امّت جان بر کفش بشارت دهد، و از اسرار آینده پرده بردارد.
گروهى در فکر خانه و زندگى خویشتن و در فکر فرار بودند، جمعى سعى داشتند دیگران را از جهاد باز دارند و گروهى تلاش می کردند رشته اتحاد خود را با منافقین محکم کنند.
پیداست مردمى که این چنین ضعیف و بى پایه اند، نه آماده پیکار با دشمنند و نه پذیراى شهادت در راه خدا، به سرعت تسلیم می شوند و تغییر مسیر می دهند.
به عکس منافقان و یا مؤمنان ضعیف الایمان که طوفان حوادث آنها را به این طرف و آن طرف می افکند، و هر روز فکر شوم و تازهاى در مغز ناتوان خود می پروراندند، مومنان ، از آنجا که به آنها گفته شده بود که شما در بوته هاى آزمایش سختى آزموده خواهید شد، با مشاهده احزاب متوجه صدق گفتار خدا و پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم شدند و بر ایمانشان افزود. لذا همچون کوه، ثابت و استوار ایستادند، و اثبات کردند، "عهدى که با او بستند هرگز گسستنى نیست": «مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ ینْتَظِرُ؛ در میان مؤمنان مردانى هستند که بر سر عهدى که با خدا بسته اند ایستاده اند، بعضى از آنها به عهد خود وفا کرده، جان را به جان آفرین تسلیم نمودند و در میدان جهاد شربت شهادت نوشیدند، و بعضى نیز
در انتظارند».
خلاصه، هرکس اسرار باطنى خویش را در این رستاخیز عجیب و «یوم البروز» آشکار ساخت.
تمامی ایمان در برابر تمامی کفر
جنگ احزاب چنان که از نامش پیدا است نبردى بود که در آن تمام قبائل و گروههاى مختلف دشمنان اسلام براى کوبیدن «اسلام جوان» متحد شده بودند.
جنگ احزاب آخرین تلاش، آخرین تیر ترکش کفر، و آخرین قدرت نمایى شرک بود، به همین دلیل هنگامى که بزرگ ترین قهرمان دشمن یعنى «عمرو بن عبدود» در برابر افسر رشید جهان اسلام «امیرالمؤمنین على بن ابى طالب علیه السلام» قرار گرفت، پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم فرمود: «بَرَزَ الْایمانُ کلُّهُ الَى الشِّرْک کلِّهِ؛ تمام ایمان در برابر تمام کفر قرار گرفت».
چرا که پیروزى یکى از این دو نفر بر دیگرى پیروزى کفر بر ایمان یا ایمان بر کفر بود، و به تعبیر دیگر کارزارى بود سرنوشت ساز که آینده اسلام و شرک را مشخص می کرد. به همین دلیل بعد از ناکامى دشمنان در این پیکار عظیم، دیگر کمر راست نکردند و ابتکار عمل بعد از این، همیشه در دست مسلمانان بود.
سخن آخر: (دستاوردهای جنگ احزاب)
سر انجام این غزوه بى آنکه احتیاج به درگیرى وسیع و گسترده اى باشد و مؤمنان متحمل خسارات و ضایعات زیادى شوند: با پیروزى مسلمانان تمام شد.
ناکام ماندن آخرین تلاش دشمن و در هم شکسته شدن برترین قدرت نهایى آن ها، رو شدن دست منافقین و افشا شدن کامل این دشمنان خطرناک داخلى، جبران خاطره دردناک شکست احد، ورزیدگى مسلمانان، و افزایش هیبت آنان در قلوب دشمنان، بالا رفتن سطح روحیه و معنویت مسلمین به خاطر معجزات بزرگى که در آن میدان مشاهده کردند، تثبیت موقعیت پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم در داخل و خارج مدینه و فراهم شدن زمینه براى تصفیه مدینه از شرّ یهود بنى قریظه از جمله پیامدهاى پربار این جنگ بود.
اوضاع خاورمیانه، در یک شباهت بسیار ساده، همان ائتلاف کفار ومشرکین مکه و یهود مدینه را میماند که مشهور به جنگ احزاب است !
استکبار سلطه طلب وسران منافق وبی غیرت عرب وارتش نامدار رژیم جعلی اسرائیل، درست در مقابل جبهه حق طلب مقاومت قرار گرفته وتدارک چنین صحنه ای را دارند.
اما در جانب جبهه حق ودفاع از مشروعیت بخشی به حقوق انسانی، مجاهدان علی دیگر ضرورت است تا عَمرِ بنِ عَبدَوَد های دوران را نشانه گرفته و شمشیر بر تن اختاپوس صد پای اسرائیل حواله کرده وسر این اژدهای قهار را ببرد.
روزهای این پهلوانی و کسب لقب اسداللهی فرا رسیده است!
یقین دارم خداوند متعال بار دیگر چنین فتح و‌ظفر را شامل حال مجاهدان جبهه مقاومت می سازد و برنده این نبرد نابرابر آن شاء الله حماس حماسه ساز و سایر گروه های فلسطینی یمنی و لبنانی خواهند بود و جشن پیروزی را در غزه مظلوم اما مقتدر خواهند گرفت .الیس الصبح بفریب
مولوی عبدالرو‌ف توانا
انتهای پیام/
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند